viernes 29 marzo 2024

viernes 29 marzo 2024

Isabel1

Amigas y parientas

 

 

Isabel1

 

OPINIÓN

No somos ni esposas ni novias ni amantes, pero nos queremos y nos lo demostramos. Como dice el poema, con eso tenemos bastante.

 

No sé como se establece el grado de vínculo en las relaciones de amistad. Algunas de nosotras no hace tanto que nos conocemos. Con otras… buff! Llevamos festejando, como quien dice, desde primero de carrera. Hacemos vídeo llamadas una vez por semana, más o menos. Hablamos de los libros que estamos leyendo, de las series que estamos viendo y nos echamos unas risas. Compartimos ánimos y desánimos. Bromeamos sobre nuestra propia circunstancia: que si a quien más añoro es al podólogo, que si lo que peor llevo son los pelos, que si ayer hice o dije algo insólito que ni yo misma me reconocía, que si me he fabricado una mampara casera para el casco de la bici…. Nos mofamos de la picaresca: ¿Sabes que han establecido nuevos delitos punibles? Falsa runner, repetidora de paseos con conviviente, inmigrante extra-provincial… Y hacemos planes: que si este verano iremos…, que si en cuanto podamos nos juntamos… con un delirio de contacto físico como nunca antes habíamos tenido.
Un día de bajón, después de hablar con ellas, siempre remonto.

Con muchas de ellas, quizás no hacemos charlas virtuales, pero nos enviamos whatsapps de control con cierta regularidad. ¿Tú, qué tal? Yo voy haciendo. O de aquellos que son una imagen divertida, tal vez irónica, a veces sarcástica. El caso es saber de la otra y dar noticies, decir: ¡eh! que estoy aquí y estoy bien. Y cuando no hay respuesta inmediata, aun sacando de donde sea una Pepita Grillo que te insta adejarla en paz porque va más liada ahora que antes del confinamiento, no puedes evitar cierta inquietud. A estas alturas, quien más quien menos tiene alguien que no contestaba y, mira por donde… y cuando sabes que le pilló el virus te enfadas contigo misma por no haber insistido, te sientes culpable por no haber estado más atenta o, peor todavía, ridícula por haberte ofendido cuando las dos rayitas del whatsapps no se habían puesto de color azul, pero tu sabías seguro, seguro que lo habíavisto.

Con otras quedamos para compartir una comidita. Mismo menú, misma bebida, mismo postre, solo que una estará en la mesa a través de la pantalla. ¡Chin, chin!, igualmente.

Es bien amoroso todo ello, ¿no?. Podríamos decir que nos da mucha vida o, al menos, una buena parte de la vida que la pandemianos ha quitado.

No sé cómo califican los gobiernos estas relaciones. La pregunta es: ¿pueden los gobiernos intervenir en ellas? Pues, parece que sí pueden. Algunos establecen filias y fobias con una alegría mariana aterradora. Pero según el diccionario de la RAE estas relaciones se pueden considerar de parentesco. ¿O acaso yo lo he entendido mal?
Parentesco: 1. m. Vínculo por consanguinidad, afinidad, adopción, matrimonio u otra relación estable de afectividad análoga a esta.

Os puedo asegurar que afinidad tenemos más entre nosotras que con la mayoría de parientes consanguíneas. En cuanto a si son estables o no, algunas llevan durando unas cuantas décadas y habiendo llegado hasta aquí difícilmente se desharán. Con las otras, no hemos firmado ningún papel, pero, vaya, tampoco hay intención de enviarlas a chiflar al río a no ser que nos hagan una muy mala pasada. De todas formas y en cualquier caso, son relaciones escogidas, harás y desharás en función de una ética de la amistad, que, por supuesto, la hay; que no está escrita y que aveces falla, es cierto, pero no se basa ni en convencionalismos sociales ni en el attrezzo del detallismo: un regalito porque toca, un cumplido porque conviene. Sin sangre común y con más afinidad que parentesco, han sido elegidas libremente y, si se da el caso, serán libremente rechazadas. ¿Qué derechos civiles tienen estas relaciones? ¿Dónde consta oficialmente su valor social? ¿Con qué criterios se incluyen en las cuatro fases del desconfianamiento?

Ya es bien trágico que un padre abusador, una madre castradora o un marido maltratador tengan todos los derechos y ninguna restricción a la hora de ir superando fases.

 

Compartir

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

Amada Santos

Amada Santos

Fotoperiodista i Socióloga. Activista Feminista, Defensora DDHH i Cooperant. Presidenta de la XIDPIC.Cat. Co-coordinadora i Editora de La Independent. Coordinadora Internacional a la RIPVG
Search

There is no Event

Butlletí de notícies

Subscriu-te al nostre butlletí setmanal amb les darreres notícies publicades.

També et pot interessar

Barcelona: I Congreso Internacional de Neuroeducación / La Independent / Notícies gènere

  Desde el grupo de trabajo del ICE de la UB se está organizando el...

Europa – Portugal: Encuentro Europeo de Familias LG / La Independent / Notícies gènere

  La International Gay & Lesbian Association -ILGA- de Portugal organiza la 4ª encuentro europeo...

tere-pinedo

El feminismo no muerde

  OPINIÓN Según lo define María Moliner el feminismo es “la doctrina que considera justa...